رئالیسم وسیله ای در خدمت ایده آلیسم

اگر بگویم اسلام واقع بین ترین مکتب است دروغ نگفته ام
اسلام واقعیت های جامعه را پذیرفته و به آن ها اعتراف میکند << این جمله را ناتمام میگذترم و بعدا ادامه میدهم >>
مکاتب ایده آلیسمی همان نگونه که از نامشان پیداست به گونه ای مطلق به دنبال ارزش های ایده آل جامعه اند و هر چه که با آن ارزش ها سر نا سازگاری داشته با تمام توان انکار کرده ونمی پذیرند
اما بر عکس با گردشی 180 درجه مکاتب رئالیسمس اند
در مکاتب رئالیسمی هر چه که واقعیت دارد –رالیته است – را می پذیرند آن هم با آغوشی باز چنانچه تجاوز را در فلسیطین !! و آن را به رسمیت می شناسند !! بدون هیچ گونه مقابله !!
در مثال می بینیم مسیحیت با آن تفکرات ایده آلیسمی برای جلوگیری از طلاق آنرا حرام کرده و مانع از آن میشوند چیزی که همگی از آسیب های اجتماعی آ با خبر هستیم . با این کار تقدس به زندان بانی تبدیل میشود که دری را به زور بسته نگه میدارد که در آن جهنمی بر پاست و این واقعیت که گاهی در بعضی شرایط انسان ها نمی توانند با یکدیگر زندگی کنند را نادیده میگیرد
اما در مثال رئالیسم می بینیم که آن ها فساد های جامعه را می بینند و می پذیرند و کوچکترین تلاشی بر علیه آن نمی کنند بلکه آن را عضو تازه متولد جامعه خود دانسته و اگر آن را ترویج ندهند با آن مبارزه هم نمیکنند همان گونه که در فیلم هایشان هم پیداست .
رئالیسم گرسنه را مسموم کرده و ایده آلیسم از گرسنگی می کشد
اما اسلام .......
اما اسلام این چراغ راهی که نه شرقی است ونه غربی این کلمه پاکی که چون درخت پاک ریشه در زمین دارد و شاخه روی در آسمان واقعیت های موجود در زندگی را بر خلاف ایده آلیسم و همچون رئالیسم وجودشان را اعتراف کرده اما بر خلاف رئالیسم  آن ها را نمی پذیرد و آن ها را تغییر داده و به شیوه ای انقلابی دگرگون میسازد و در مسیر ایده آل خویش میراند مثل رئالیسم تسلیم نشده بلکه آن ها را تسلیم خود میکند مثل ایده آلیسم از آن ها نهراسیده و به سراغ آن ها میرود و بر سرشان افسار زده و آن ها را رام میکند.
یعنی به زبانی ساده تر اسلام آن را می شناسد اما برای جلوگیری از جنبه های منفی آن بر خلا ایده آلیست ها که کل آن را حرام می نامند اسلام فقط بخش هایی از آن را مورد حریم می کند 
اگر فیلم های غربی را دیده باشید مفهوم رئالیسم به تمام معنا را درک می کنید . آن ها در فیلم هایشان آن چنان فساد ها و ذلت های جامعه را به نمایش می گذارند که گویی با آن هیچ مشکلی ندارند و خیلی هم به آن علاقه دارند !! (نه تلاشی برای از بین بردن آن می کنند که آن را گسترش میدهند به آن دالیل که این فساد ها در جامعه هستند )
اما در مکتب ایده آلیم مثالی زده شده بود.
اما در اسلام
اسلام نه مثل مسیحیت مشکلات جامعه را نمی بیند که آن را به خوبی می بیند و آنرا درک میکند اما بر خلاف رئالیسم با آن برخورد می کند که نه آن برخوردی که مسیحیت با آن میکند و آن را به سرعت حرام میداند که آن را در یک چاچوب قابل کنترل می گنجاند و برای آن حد و مرز قایل می شود .
برای مثال ازدواج موقت
اسلام چشم خودرا باز میکند و فساد موجود در جامعه را میبیند اما بر خلاف مسیحیت آن را به جای حرام کردن در چارچوب هایی قرار می دهد که بتوان آن را کنترل کرد و می تواند و کنترل هم میکند و نه با مبارزه سرسخت از آن باعث حریص شدن بقیه و هجوم به آن می شود و نه با دیدگاه رآلیته آن را گسترش می دهد
در جامعه امروز هم  باید از این روش با مشکلات اجتماع برخورد شود یعنی برای مثال نیاز نیست یک مشکل مثل فیس بوک را به کلی مورد تحریم قرار دهیم که لازم است مشکلاتی را که در آن ها قرار دارد را در یک چاچوب یگنجانیم یعنی صفعات مشکل دار آن را فیلتر کنیم نه اصل آن را . البته لازم به ذکر است که همه این کار ها برای حراست از ارزش هاست وارزش ها از این قاعده مستثنا است .
این مثال را زدم تا نحوه به کار بری آن را در زندگی امروز به شما نشان دهم . امیدوارم که این مطلب را پسندیده باشید .

این مطالب خلاصه ای بود از کتاب <فاطمه فاطمه است > دکتر علی شریعتی برای مطالعه بیشتر و مفصل تر می توانید به ص55-63 بروید همچنین این کتاب در اینترنت برای دانلود موجود است و می توانید آن را دانلود کنید